Η βακτηριακή κολπίτιδα είναι μια από τις πιο συχνές γυναικολογικές λοιμώξεις, επηρεάζοντας περίπου το 30% των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας. Παρά τη φαινομενικά απλή θεραπεία με αντιβιοτικά, ένα σημαντικό ποσοστό των γυναικών αντιμετωπίζει υποτροπές μέσα σε λίγους μήνες, γεγονός που δημιουργεί προβληματισμούς τόσο για την αποτελεσματικότητα των σημερινών θεραπευτικών πρωτοκόλλων όσο και για τον πραγματικό ρόλο του ανδρικού συντρόφου στη διατήρηση της λοίμωξης.
Μέχρι σήμερα, η προσέγγιση της θεραπείας επικεντρωνόταν αποκλειστικά στη γυναίκα. Ωστόσο, μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο New England Journal of Medicine εξετάζει μια καινοτόμο προσέγγιση, προτείνοντας τη θεραπεία και των ανδρών συντρόφων ως στρατηγική για τη μείωση των υποτροπών.
Η μελέτη που αλλάζει τα δεδομένα
Η κλινική δοκιμή πραγματοποιήθηκε σε μονογαμικά ετεροφυλόφιλα ζευγάρια όπου η γυναίκα είχε διαγνωστεί με βακτηριακή κολπίτιδα και υποβλήθηκε σε τυπική αντιμικροβιακή θεραπεία. Οι άνδρες χωρίστηκαν σε δύο ομάδες:
- Στην πρώτη ομάδα, οι άνδρες έλαβαν από του στόματος μετρονιδαζόλη (400 mg) και τοπική εφαρμογή κλινδαμυκίνης 2% στο πέος για 7 ημέρες.
- Στη δεύτερη ομάδα, οι άνδρες δεν έλαβαν καμία θεραπεία.
Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά:
- Το 35% των γυναικών στις οποίες οι σύντροφοί τους έλαβαν θεραπεία υπέστησαν υποτροπή της λοίμωξης μέσα σε 12 εβδομάδες, έναντι 63% στην ομάδα όπου οι άνδρες δεν υποβλήθηκαν σε θεραπεία.
- Το συνολικό ποσοστό μείωσης των υποτροπών έφτασε το 45%, επιβεβαιώνοντας ότι η βακτηριακή κολπίτιδα μπορεί να σχετίζεται με έναν κύκλο επαναμόλυνσης μεταξύ των συντρόφων.
- Οι ανεπιθύμητες ενέργειες στους άνδρες ήταν ήπιες και περιλάμβαναν ναυτία, κεφαλαλγία και μεταλλική γεύση.
Τι σημαίνουν αυτά τα ευρήματα;
Η συγκεκριμένη έρευνα έρχεται να αμφισβητήσει μια από τις βασικές υποθέσεις της ιατρικής κοινότητας: ότι η βακτηριακή κολπίτιδα αφορά αποκλειστικά τις γυναίκες. Η πιθανότητα οι άνδρες να διαδραματίζουν ρόλο ως ασυμπτωματικοί φορείς και φορείς επαναμόλυνσης δεν είναι νέα, αλλά αυτή η μελέτη είναι από τις πρώτες που την τεκμηριώνουν με ισχυρά κλινικά δεδομένα.
Αν η θεραπεία των ανδρών συντρόφων καθιερωθεί ως κλινική πρακτική, θα μπορούσε να αναμορφώσει εντελώς τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουμε τη βακτηριακή κολπίτιδα, μετατρέποντάς τη από μια ατομική σεξουαλική λοίμωξη σε μια ζευγαριακή υγειονομική πρόκληση.
Ωστόσο, υπάρχουν και σημαντικά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν:
- Θα είναι οι άνδρες δεκτικοί σε αυτή τη θεραπεία;
- Θα επηρεάσει η θεραπεία τη μικροχλωρίδα τους και αν ναι, με ποιες συνέπειες;
- Θα δούμε παρόμοια αποτελέσματα και σε μη μονογαμικά ζευγάρια;
Η έρευνα αυτή είναι σίγουρα ένα πρώτο σημαντικό βήμα, αλλά απαιτούνται περισσότερες μελέτες για να κατανοήσουμε πλήρως τις δυναμικές αυτής της προσέγγισης.
Αλλαγή των Κατευθυντήριων Οδηγιών;
Με τα δεδομένα αυτά, η ιατρική κοινότητα βρίσκεται μπροστά σε ένα δίλημμα: πρέπει οι κλινικές οδηγίες να προσαρμοστούν ώστε να συμπεριλάβουν τη θεραπεία των ανδρών;
Αν και η εφαρμογή μιας τέτοιας αλλαγής θα απαιτούσε περισσότερη έρευνα και κλινικές δοκιμές μεγάλης κλίμακας, τα ευρήματα δείχνουν ότι ίσως έχουμε παραβλέψει έναν κρίσιμο παράγοντα στη θεραπεία της βακτηριακής κολπίτιδας για δεκαετίες.
Πηγή: NEJM
